تأثیر میدان مغناطیسی ایستا بر فعالیت سلول​ها در مدل آزمایشگاهی آسیب نخاعی

هدف: آسیب نخاعی سالانه زندگی میلیون​ها نفر از مردم جهان را با ایجاد اثر​های طولانی​مدت و ماندگار در طول عمر ایشان تغییر می​دهد. هدف اصلی تحقیقات بیوفیزیکی در سطوح سلولی و مولکولی در حیطۀ آسیب​های نخاعی، بهبود روش​های ترمیم نخاع با حداقل عوارض جانبی است. استفاده از میدان مغناطیسی ایستا (SMF) به​عنوان یک روش درمانی غیرتهاجمی، ارزان و از راه دور می​تواند یکی از رویکردهای امیدوار​کننده باشد. هدف از انجام این روش، تحریک و کمک به شروع ترمیم عصب، تشدید مهاجرت سلول به محل آسیب، بازسازی محیط عملکردی و نهایتاً بازگرداندن کامل فعالیت​های از دست رفته به​ صورتی غیر تهاجمی و با ایجاد حداقل آسیب جانبی می​باشد. روش بررسی: مدل ارائه ​شده در اینجا بر​اساس فعالیت رفتار سلول​های تشکیل​دهندۀ نخاع موش نوزاد تازه متولد​شده در کشت مرکب به ​صورت کشت اکسپلانت و به​منظور تقلید شرایط ایجاد ​شده در اثر آسیب مکانیکی بر نخاع طراحی و اجرا گردید. رفتار سلول​ها به​صورت رصد لحظه​ به ​لحظه در محیط کشت ثبت گردید و تأثیر میدان مغناطیسی ایستا ۱۰-۳۰۰mT بر شکل، ریخت، فعالیت و مهاجرت سلول​ها در ناحیۀ آسیب با استفاده از نرم​افزار​های پردازش تصویر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته​ها: فعالیت، رشد، مهاجرت و ریخت انواع مختلف سلول​ها به​ویژه نورون​ها و آستروسیت​ها در محیط کشت در تأثیر از میدان مغناطیسی ایستا به​طور قابل​ملاحظه​ای تغییرکرد. استفاده از میدان باعث افزایش سرعت ترمیم فاصلۀ بین اکسپلانت​های به​دست​آمده از نخاع گردید. همچنین سلول​ها در جهت اعمال میدان مغناطیسی امتداد یافتند و سرعت رشد و مهاجرت آن​ها افزایش یافت. به​ علاوه تعداد سلول​های مهاجرت​کننده از بافت اکسپلانت درصورت قرار گرفتن در معرض میدان مغناطیسی ایستا به​​طور قابل​توجهی افزایش یافت. نتیجه​گیری: مطالعات بیوفیزیکی اولیۀ ما اثربخشی میدان مغناطیسی ایستا بر ریخت​شناسی، جهت​گیری و مهاجرت نورون​ها و سایر سلول​های نخاعی را مشخص ساخت و توانایی رویکرد مطرح را در درمان بر​پایۀ مغناطیس در موارد آسیب نخاعی نشان داد.